Gładź szpachlowa: Jak nakładać krok po kroku 2025

Marzysz o perfekcyjnie gładkich ścianach, ale wizja skomplikowanego remontu spędza Ci sen z powiek? Spokojnie! Wbrew pozorom, gładź szpachlowa to nie żadna magia, a proces, który przy odrobinie wiedzy i precyzji jest w zasięgu każdego. Kluczem jest cierpliwość i staranne przygotowanie. A jak nakładać gładź szpachlową, by efekt był niczym z katalogu? Odpowiedź w skrócie brzmi: starannie przygotuj podłoże, używaj odpowiednich narzędzi, nakładaj równomierne warstwy, a potem cierpliwie szlifuj! Gotowy na odkrycie sekretów gładkich ścian? Ruszamy!

Kiedy spojrzymy na rozmaite techniki i materiały dostępne na rynku, zauważymy pewne powtarzające się wzorce, które wpływają na finalny efekt szpachlowania. Analiza popularnych podejść do tematu „gładź szpachlową jak nakładać” pozwala wyłonić kluczowe aspekty, które decydują o sukcesie. Przyjrzyjmy się temu, co rekomendują specjaliści, zestawiając różne perspektywy i doświadczenia.

Z powyższej tabeli wyłania się klarowny obraz: sukces tkwi w szczegółach. Odpowiednie przygotowanie to podstawa, a bagatelizowanie tego etapu często kończy się rozczarowaniem. Pamiętam, jak kiedyś mój znajomy, człowiek o dwóch lewych rękach, postanowił zaszpachlować swoją piwnicę. Ominął gruntowanie, twierdząc, że "po co to, przecież gładź i tak przyklei". Efekt? Po kilku tygodniach gładź zaczęła odchodzić płatami. Taki prosty błąd, a jak brzemienne w skutkach! Takie właśnie przypadki utwierdzają w przekonaniu, że pośpiech w tym fachu jest najgorszym doradcą. Nie warto oszczędzać ani czasu, ani pieniędzy na sprawdzone rozwiązania. Liczy się systematyczność i jakość, nie improwizacja.

To podejście, choć z pozoru proste, wymaga dyscypliny i zrozumienia materiałów. To trochę jak budowanie zamku z kart – jedna niedokładność i cała konstrukcja może się zawalić. Gładź szpachlowa, chociaż wydaje się być jedynie estetycznym wykończeniem, pełni kluczową rolę w trwałości i wyglądzie finalnego malowania. Bez idealnie gładkiej powierzchni, nawet najdroższa farba nie zatuszuje niedoskonałości. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie wszystkich etapów procesu. Niech te dane służą jako mapa do doskonałości w szpachlowaniu!

Przygotowanie powierzchni przed szpachlowaniem

Zanim w ogóle pomyślimy o tym, jak nakładać gładź szpachlową, musimy stawić czoła jednemu z najbardziej kluczowych etapów: przygotowaniu podłoża. Wyobraź sobie, że chcesz namalować piękny obraz na płótnie, które jest brudne, nierówne i pełne dziur. Porażka, prawda? Podobnie jest ze szpachlowaniem. Prawidłowo przygotowana powierzchnia to połowa sukcesu, gwarantująca przyczepność i trwałość masy szpachlowej na lata.

Przed przystąpieniem do dzieła, upewnij się, że Twoje sufity i ściany są nieskazitelnie czyste. Mówimy tu o chirurgicznej precyzji: zero pyłu, żadnych pajęczyn, a co najważniejsze – brak luźnych, łuszczących się elementów starej farby czy tynku. Weź sztywną szczotkę lub szpachelkę i bez litości usuń wszystko, co mogłoby zagrozić idealnej przyczepności. Niech żyje skrobaczka!

Następnym krokiem jest wysuszenie powierzchni. Suchość jest absolutnie niezbędna. Wyobraź sobie wilgotny gips – jak nakładać gładź szpachlową na coś, co jeszcze oddycha wilgocią? Po prostu się nie da, albo da się, ale efekty będą opłakane. Optymalna wilgotność podłoża nie powinna przekraczać 3% (mierzona wilgotnościomierzem kapacycyjnym, którego koszt zaczyna się od około 150 zł). To jak test temperatury przed skokiem do basenu – musi być odpowiednia, żeby obyło się bez szoku termicznego dla materiału.

Nie możemy zapomnieć o nierównościach i ubytkach. To te małe (i czasem większe) pułapki, które trzeba załatwić przed generalnym szpachlowaniem. Wszystkie dziury po kołkach, pęknięcia, miejsca, gdzie tynk po prostu postanowił zniknąć, muszą być precyzyjnie wypełnione masą szpachlową lub gipsem szpachlowym. Użyj do tego szpachelki, wciskając masę, a następnie wyrównując powierzchnię. To taki pre-szpachlowy „zabieg medycyny estetycznej” dla Twoich ścian.

Na koniec – gruntowanie. To etap, który często jest bagatelizowany, a jest jak baza pod makijaż – utrwala i przygotowuje. Grunt wnika w podłoże, wzmacniając je, wyrównując chłonność i poprawiając przyczepność kolejnych warstw. Wybieraj grunt głęboko penetrujący, aplikowany wałkiem lub pędzlem, pamiętając o jego równomiernym rozprowadzeniu. Koszt 5-litrowego opakowania gruntu to wydatek rzędu 40-70 zł, co pozwala zagruntować około 50-70 m² powierzchni. Nie oszczędzaj na gruncie, bo to on jest cichym bohaterem całej operacji.

Odpowiednie przygotowanie powierzchni to inwestycja, która zwraca się w postaci perfekcyjnie gładkich ścian, oszczędności czasu i materiałów, a przede wszystkim – długotrwałego i estetycznego efektu. Pamiętaj, że nawet najlepsza masa szpachlowa nie ukryje błędów z pierwszego etapu. Więc zamiast łatać, zapobiegaj. A potem, z uśmiechem na ustach, możesz rozpocząć prawdziwą zabawę z pacą.

Narzędzia niezbędne do nakładania gładzi

Często słyszy się, że „diabeł tkwi w szczegółach”. W przypadku nakładania gładzi szpachlowej, diabeł z pewnością rezyduje w doborze i stanie narzędzi. Możesz być mistrzem cierpliwości i dokładności, ale bez odpowiedniego sprzętu Twoje wysiłki mogą pójść na marne. To tak, jakby chirurg próbował operować skalpelem zrobionym z marchewki. Dlatego, zanim chwycisz za worek z gładzią, zrób przegląd swojego arsenału.

Na liście "must-have" królują oczywiście pace. Nie byle jakie, ale ze stali nierdzewnej. Dlaczego nierdzewna? Bo nie rdzewieje! A rdza na pacie to pewna recepta na zrujnowanie gładkiej powierzchni i nerwowy tyk-tok w głowie. Potrzebujesz co najmniej dwóch rozmiarów: dużą (np. 450-600 mm) do wygładzania większych powierzchni i mniejszą (np. 150-250 mm) do narożników i detali. Dobrej jakości paca to wydatek rzędu 50-150 zł za sztukę.

Następnie wałek. Nie jest on obligatoryjny, jeśli preferujesz tradycyjną technikę z pacą i kielnią, ale wałek znacznie przyspiesza pracę na dużych płaszczyznach, umożliwiając równomierne rozprowadzenie masy. Wybierz wałek malarski z krótkim włosiem lub specjalny wałek do gładzi o długości około 18-25 cm. Ważne, żeby był czysty i suchy. Koszt wałka to około 20-50 zł.

Kielnia nierdzewna. To Twój niezastąpiony pomocnik do nakładania gładzi z wiaderka na pacę. Wybierz kielnię z wygodnym uchwytem i spiczastym zakończeniem, co ułatwi pracę w narożnikach. Zwróć uwagę, żeby była to kielnia sztukatorska lub murarska, a nie ogrodnicza – tak, zdarzają się i takie „kreatywne” pomyłki. Koszt kielni to około 20-40 zł.

Wiaderka i mieszadło mechaniczne to kolejni ważni gracze. Gładź szpachlową trzeba dokładnie rozrobić, a ręczne mieszanie to droga przez mękę do uzyskania jednorodnej masy. Mieszadło na wiertarkę (koszt od 30 zł) to inwestycja, która oszczędzi Twoje ręce i zapewni perfekcyjną konsystencję. Do tego kilka czystych wiaderek – koniecznie czystych! Resztki zaschniętej gładzi w wiaderku mogą stworzyć nieestetyczne grudki w świeżej masie.

Szpachelki o różnej szerokości – od wąskich (30-50 mm) do szerokich (np. 100-120 mm) – przydadzą się do precyzyjnego wypełniania ubytków, maskowania wkrętów czy spoinowania płyt gipsowo-kartonowych. To narzędzia do detali, które mają wpływ na finalne, gładkie wykończenie. Cena zestawu kilku szpachelek to około 30-70 zł.

Pamiętaj, że inwestycja w dobrej jakości narzędzia to nie zbędny wydatek, lecz mądra decyzja. Dobre narzędzia to gwarancja precyzji, szybkości pracy i finalnie – satysfakcjonującego rezultatu. Regularne czyszczenie narzędzi po każdym użyciu to absolutna podstawa. Zaschnięta gładź to prawdziwa zmora i wroga gładkiej powierzchni. Przykładowo, mój sąsiad użył kiedyś niedomytej pacy. Rezultat? Po wyschnięciu widać było smugi z zaschniętej gładzi na nowo położonej warstwie. To była nauczka, że dbanie o narzędzia to nie tylko kwestia estetyki, ale i funkcjonalności. W końcu, co to za wojsko, które nie dba o swój sprzęt? A w szpachlowaniu – jesteśmy żołnierzami na polu walki z nierównościami!

Techniki nakładania gładzi szpachlowej (wałek, paca)

Kiedy już mamy przygotowaną powierzchnię i sprawny arsenał narzędzi, nadszedł czas na crème de la crème – samo nakładanie gładzi szpachlowej. To tutaj, jak mówi klasyk, „diabeł z uśmiechem wchodzi w grę”, bo technika to podstawa. Można by pomyśleć, że wystarczy nałożyć masę i gotowe. Nic bardziej mylnego! Tutaj liczy się precyzja, wyczucie i... grawitacja. Pamiętaj, że każda kolejna warstwa może być nakładana dopiero po całkowitym wyschnięciu poprzedniej. Nie spiesz się, cierpliwość to klucz do sukcesu, a próba przyspieszenia tego procesu, to jak jazda pod prąd autostradą – skończy się kiepsko.

Zacznijmy od wałka, bo to on stał się prawdziwym bohaterem naszych czasów. Jest to doskonały sprzymierzeniec na dużych płaszczyznach, takich jak ściany czy sufity. Wałek z krótkim włosiem lub specjalny wałek do gładzi (tzw. wałek strukturalny) pozwoli Ci równomiernie rozprowadzić masę, oszczędzając czas i siły. Należy nałożyć gładź na wałek, a następnie równomiernie rozprowadzić ją na powierzchni. Pamiętaj, aby warstwa była cienka, maksymalnie do 2-3 mm. To kluczowa zasada – cienkie warstwy schną szybciej i minimalizują ryzyko pęknięć. Po nałożeniu wałkiem, powierzchnia będzie miała charakterystyczną, „barankową” fakturę. I tu wchodzi paca.

Paca ze stali nierdzewnej to Twój magiczny pędzel do wygładzania. Bezpośrednio po nałożeniu gładzi wałkiem (zanim zacznie schnąć), użyj pacy, by wygładzić całą powierzchnię. Trzymaj pacę pod niewielkim kątem (około 20-30 stopni) do ściany i jednym, płynnym ruchem zgarnij nadmiar materiału, jednocześnie usuwając wszelkie rysy i nierówności. Pracuj "mokro na mokro" – czyli na jeszcze świeżej, wilgotnej warstwie gładzi. Ruch powinien być zdecydowany, ale delikatny. Jak ginekolog – precyzyjnie, ale z wyczuciem.

Jeśli chodzi o spoinowanie płyt gipsowo-kartonowych, to jest to inna para kaloszy. Tutaj zaczynamy od wypełnienia przestrzeni między płytami za pomocą szpachelki lub kielni. Wciskamy masę mocno w fugi, upewniając się, że nie ma żadnych pęcherzyków powietrza. Następnie nakładamy taśmę zbrojącą (papierową lub z włókna szklanego) i delikatnie dociskamy ją do świeżej masy, a potem przykrywamy ją kolejną warstwą gładzi, wygładzając pacą. Tutaj precyzja jest absolutnie kluczowa, bo niewidoczne na pierwszy rzut oka błędy wyjdą na jaw po malowaniu, tworząc irytujące wybrzuszenia lub pęknięcia.

Dla ścian, zasada jest prosta: zaczynamy od podłogi i kierujemy się ku górze. To pozwala na kontrolowanie spływania masy i zapewnia płynne przejścia między kolejnymi pasami. Nakładaj masę szpachlową w pasach o szerokości zbliżonej do długości Twojej pacy. Nakładana warstwa nie powinna przekraczać wspomnianych 3 mm. Powtórzę to do znudzenia: cienkie warstwy! Po co? Ano dlatego, że grube warstwy schną wieki, pękają i mają tendencję do "osiadania", tworząc niechciane wgłębienia. A co gorsza, potrafią pęknąć w procesie schnięcia. I co wtedy? Od nowa. Taka sytuacja raz zdarzyła mi się u klienta, gdzie ktoś przed nami nałożył warstwę na 5 mm. Pęknięcia były tak duże, że trzeba było wszystko skrobać. Kosztowna i czasochłonna nauczka!

Zakończenie etapu nakładania gładzi wymaga dbałości o detale. Zanim gładź całkowicie wyschnie, można delikatnie przeszlifować drobne nierówności bardzo drobnym papierem ściernym (np. P180-P220) lub pacą z gąbką. To pozwoli zminimalizować ilość pyłu podczas późniejszego szlifowania. Pamiętaj, że technika to jedno, ale wyczucie materiału to drugie. Jeśli coś idzie nie tak, zawsze możesz zetrzeć warstwę, zanim wyschnie i spróbować jeszcze raz. Praktyka czyni mistrza!

Gładź szpachlowa VARIO: Rozrabianie i zastosowanie

W świecie gładzi szpachlowych, gdzie króluje precyzja i oczekiwania są wygórowane, Gładź szpachlowa VARIO wyłania się jako prawdziwy szwajcarski scyzoryk dla profesjonalistów i majsterkowiczów. To produkt, który śmiało można nazwać polimerową orkiestrą gipsu. Dlaczego? Bo łączy w sobie cechy, które dla innych gładzi są często wzajemnie się wykluczające: doskonałą przyczepność, niezwykłą elastyczność i fenomenalną odporność na pęknięcia. Brzmi jak obietnica idealnie gładkiej ściany, prawda?

Sekret VARIO tkwi w jej zaawansowanej polimerowej strukturze. To nie jest zwykły gips, to gips nowej generacji, wzbogacony o specjalne polimery, które nadają mu niezwykłą wytrzymałość mechaniczną i elastyczność. Dzięki temu, nawet jeśli budynek „pracuje”, czy występują niewielkie naprężenia, gładź szpachlowa VARIO jest w stanie im sprostać bez ryzyka pęknięć. Pomyśl o tym jak o gładzi, która się "rozciąga" i "kurczy" z Twoimi ścianami – bez dramy, bez pęknięć.

Ale to nie wszystko! Dzięki zastosowaniu drobnoziarnistego gipsu, VARIO charakteryzuje się niezwykłą plastycznością. Co to oznacza w praktyce? Że masa jest niezwykle łatwa w obróbce – sunie pod pacą jak po maśle, pozwala na precyzyjne rozprowadzenie i idealne wygładzenie, nawet dla mniej doświadczonych rąk. Zero problemów z twardymi grudkami czy zbyt szybkim wysychaniem na pacie. Praca z nią to czysta przyjemność, a nie męka. Zatem to właśnie ta gładź pomaga w pytaniu: jak nakładać gładź szpachlową w przyjemny sposób.

Jej główne zastosowanie? Spoinowanie płyt gipsowo-kartonowych. To jest jej środowisko naturalne. Idealnie wypełnia spoiny, tworząc trwałe i niewidoczne połączenia między płytami. Ale to nie koniec jej talentów. VARIO sprawdzi się również doskonale do szpachlowania naroży oraz miejsc, gdzie znajdują się wkręty. Dzięki swojej wytrzymałości, skutecznie zabezpiecza te newralgiczne punkty przed pękaniem i uwidacznianiem się pod farbą. Nie ma nic gorszego niż wkręty, które „wychodzą” na ścianie po kilku miesiącach. Z VARIO ten problem przestaje istnieć.

Teraz przejdźmy do sedna: rozrabianie. Choć Gładź szpachlowa VARIO jest wybaczająca, to prawidłowe rozrobienie masy jest absolutną podstawą, aby w pełni wykorzystać jej potencjał. Do czystego wiadra wlej odpowiednią ilość czystej wody – producent zawsze podaje proporcje na opakowaniu (np. 0,45-0,55 litra wody na 1 kg suchej masy). Pamiętaj, zawsze wsypuj gładź do wody, a nie odwrotnie! Rób to powoli, równomiernie rozprowadzając proszek po powierzchni wody. Pozostaw na 5-10 minut, aby masa się nawilżyła. To jak „oddanie” dla materiału – niech pooddycha i nasiąknie.

Po tym krótkim "odpoczynku", przystąp do mieszania. Użyj mieszadła mechanicznego zamocowanego na wiertarce. Mieszaj na niskich obrotach przez 2-3 minuty, aż uzyskasz jednorodną, gładką konsystencję, bez grudek. Sprawdź, czy masa nie jest zbyt rzadka ani zbyt gęsta. Jeśli jest zbyt gęsta, dodaj odrobinę wody i ponownie wymieszaj. Jeśli zbyt rzadka... niestety, dodaj nieco suchej gładzi i ponownie wymieszaj. Idealna konsystencja to taka, która łatwo nakłada się na pacę i nie spływa z niej.

Gładź szpachlowa VARIO oferuje czas pracy (tzw. czas otwarty) wynoszący około 60-90 minut od rozrobienia. To wystarczająco dużo czasu na spokojną pracę. Pamiętaj, nie próbuj „reanimować” zaschniętej gładzi poprzez dodanie wody – to fatalny błąd! Taka masa traci swoje właściwości i będzie słabo trzymać. Lepiej rozrobić mniejszą ilość i w razie potrzeby przygotować kolejną porcję. Sumienność i cierpliwość w przygotowaniu masy to gwarancja sukcesu, bo jak nakładać gładź szpachlową, która jest źle rozrobiona, to żadna frajda, tylko frustracja!

Gładź szpachlowa VARIO to produkt premium, który choć może być nieco droższy (ceny zaczynają się od około 30-40 zł za 25 kg), to rekompensuje to swoją wydajnością (średnio 0,8-1,2 kg/m² na 1 mm warstwy) i przede wszystkim – jakością i trwałością wykonanych prac. Inwestycja w dobry produkt to inwestycja w spokój ducha i perfekcyjny wygląd ścian na długie lata. Wykorzystaj ją z rozwagą, a odwdzięczy Ci się niezrównaną gładkością.

Gładź szpachlowa jak nakładać

Kiedy ostatnia warstwa masy szpachlowej dumnie spoczywa na ścianie, nasycona oczekiwaniem na swoją wielką przemianę, przechodzimy do etapu, który decyduje o finalnym „efekcie wow” – szlifowaniu. To ten moment, w którym niedoskonałości znikają jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, ustępując miejsca idealnie gładkiej płaszczyźnie, niczym tafla jeziora w bezwietrzny dzień. Proces ten jest równie kluczowy, co precyzyjne nakładanie, a jego pominięcie to jak kupowanie biletów do opery i wyjście w połowie drugiego aktu.

Kiedy gładź szpachlowa jest już sucha, a to poznajemy po tym, że zmienia kolor na jaśniejszy, staje się twardsza i nie klei się do palca, możemy przystąpić do szlifowania. Nie ma tutaj miejsca na pośpiech, ani na siłowe rozwiązania. Szlifowanie to sztuka cierpliwości i delikatności. Możesz użyć szlifierki do gipsu (popularnie zwanej „żyrafą”), co znacząco przyspieszy pracę na dużych powierzchniach, albo tradycyjnego klocka do szlifowania i papieru ściernego. Wybór narzędzia zależy od preferencji, dostępnego sprzętu i wielkości powierzchni, jednak jedno jest pewne: efektywność. Na przykład, szlifierka „żyrafa” skraca czas szlifowania ściany o połowę w porównaniu do ręcznego szlifowania.

Kluczem do sukcesu jest odpowiednia gradacja papieru ściernego. Zaczynamy od gradacji o średniej ziarnistości (np. P120-P150), aby zniwelować większe nierówności i usunąć wszelkie "górki" po pacy. Ruchy szlifierką (lub ręcznie) powinny być płynne i okrężne, z umiarkowanym naciskiem. Pamiętaj, aby nie szlifować zbyt mocno w jednym miejscu, bo w ten sposób łatwo stworzyć wgłębienia. To trochę jak malowanie – lepiej kilkanaście lekkich pociągnięć niż jedno, ale zbyt mocne. Nie raz widziałem ściany, które zamiast gładkie, były pofalowane, bo ktoś szlifował na chybił trafił. Takie wgłębienia są widoczne pod światło i potrafią doprowadzić do szału.

Po wstępnym szlifowaniu, należy zmienić papier na drobniejszą gradację (np. P180-P220), aby uzyskać idealnie gładką powierzchnię. Ten etap to polerowanie, które wygładza drobne rysy i przygotowuje ścianę pod malowanie. Kontroluj postępy szlifowania, najlepiej z użyciem lampy halogenowej skierowanej na ścianę pod kątem – światło bezlitośnie uwidacznia wszystkie niedoskonałości. Jeśli lampa ujawni jakieś drobne ubytki, można je jeszcze delikatnie zaszpachlować i ponownie przeszlifować.

Ostatnim krokiem jest dokładne odpylenie powierzchni. Pył gipsowy jest niezwykle drobny i potrafi osiadać wszędzie. Użyj odkurzacza z końcówką ze szczotką, a następnie przetrzyj ściany wilgotną (ale nie mokrą!) szmatką lub specjalnym suchym mopem. Tylko czysta i wolna od pyłu powierzchnia jest gotowa na gruntowanie i malowanie. Gruntowanie po szlifowaniu to absolutny "must have", ponieważ zapobiega zbytniemu wchłanianiu farby przez chłonną gładź, co mogłoby skutkować nierównomiernym pokryciem i zwiększonym zużyciem farby. To prosta oszczędność i gwarancja jednolitego koloru.

Uzyskanie idealnie gładkiej płaszczyzny to nagroda za precyzję i cierpliwość. Pamiętaj, że gładkość ściany jest bezpośrednio proporcjonalna do satysfakcji z malowania i długowieczności finalnego efektu. Nic tak nie cieszy oka, jak perfekcyjnie wykończona powierzchnia, która staje się idealnym tłem dla dalszych działań aranżacyjnych. To właśnie w tym etapie, odpowiedź na pytanie „gładź szpachlową jak nakładać” jest zwieńczona ostatecznym, wygładzającym akordem.

Q&A

Jaki jest najważniejszy etap przed nakładaniem gładzi szpachlowej?

Przygotowanie powierzchni jest kluczowe. Obejmuje dokładne czyszczenie, osuszenie, wyrównanie wszelkich nierówności i ubytków, a także zagruntowanie podłoża. To zapewnia optymalną przyczepność gładzi i trwałość wykonanej pracy.

Czy wałek jest niezbędny do nakładania gładzi?

Wałek nie jest absolutnie niezbędny, jeśli preferujesz tradycyjną metodę pacą, ale znacznie przyspiesza i ułatwia równomierne rozprowadzenie gładzi na dużych powierzchniach. Po użyciu wałka, powierzchnię należy wygładzić pacą.

Jakiej grubości powinna być nakładana warstwa gładzi szpachlowej?

Gładź szpachlowa powinna być nakładana w cienkich warstwach, nie przekraczających 3 mm. Cienkie warstwy szybciej schną, minimalizują ryzyko pęknięć i ułatwiają późniejsze szlifowanie.

Kiedy można szlifować gładź szpachlową?

Gładź szpachlowa można szlifować, gdy jest już całkowicie sucha – poznasz to po jej jaśniejszym kolorze i twardszej konsystencji. Szlifowanie zbyt wilgotnej gładzi może prowadzić do zaciągania i uszkodzenia powierzchni.

Co to jest gładź szpachlowa VARIO i do czego służy?

Gładź szpachlowa VARIO to wysokiej jakości produkt charakteryzujący się doskonałą przyczepnością, elastycznością i odpornością na pęknięcia. Jest szczególnie polecana do spoinowania płyt gipsowo-kartonowych oraz szpachlowania naroży i miejsc z wkrętami.